Ad Infinitum یک عنوان ترسناک بقا است که شما را به عنوان یک سرباز آلمانی که در سنگرهای کلاستروفوبیک در اطراف No Man's Land به دام افتاده بازی می کند. گاهی. این بازی از وسط بین وحشت های جبهه غربی و عمارت خانواده شما تقسیم می شود.
در حالی که نیمه جنگی بازی، برداشتی جذاب و با طراوت از ژانر ترسناک است، محتوای "عمارت شبح وار" به ندرت خود را از عناوین بهتری مانند Layers of Fear بالاتر می برد. در این راستا، بازی موضوعات بسیاری را از طریق کلکسیون‌ها مطرح می‌کند، مانند جنگ در زمانی که مردم شما نمی‌خواهند، یا معضل اخلاقی استفاده از گاز خردل. اما بازی هرگز واقعاً چیزی برای گفتن ندارد، در عوض فقط در میان تعدادی از سکانس‌های سوررئالیستی استاندارد باتلاقی به عمق اشاره می‌کند.
جنگ به عنوان یک پس‌زمینه درخشان برای ترسناک عمل می‌کند، زیرا تمایل دارد بدترین جنبه بشریت را نشان دهد. با این حال، جالب اینجاست که تعداد کمی از شخصیت های انسانی در طول پنج ساعت یا بیشتر بازی وجود دارد. شما اجساد زیادی پیدا خواهید کرد، اما تهدیدهای زنده منحصراً ترکیبات عجیب و غریبی هستند که دیدن در هر لحظه عمیقاً آزاردهنده است. طراحی موجود فوق العاده است.
به همین ترتیب، طراحی صدا عالی است. در لحظاتی که شما را به عبور از No Man's Land فرا می‌خواند، بازی یک سکون و سکوت ترسناک را انتخاب می‌کند که به خوبی نشان می‌دهد که این بخش از زمین واقعا چقدر آزاردهنده بوده است. این موسیقی به همین ترتیب چرخشی جالب بر روی صدای جنگ کلاسیک ارائه می‌کند، که به طرز ماهرانه‌ای گزگز‌های ترسناک و عناصر موسیقی را در هم می‌بافد و ترکیبی منحصر به فرد از صداها را ایجاد می‌کند. محیط ها یک کیسه مخلوط هستند. بسیاری از مناطق به خوبی طراحی شده اند، پر از جزئیات و شخصیت هستند، اما به همان اندازه دارای کیفیت گل آلود و شسته شده ای هستند که چیزهای زیادی برای دلخواه باقی می گذارد.
چیزی که همه چیز به آن اضافه می شود، یک بازی نیمه خوب است. اگر ایده منحصربه‌فردتر و متقاعدکننده‌تر از جنگ بسط داده می‌شد، عنوان می‌توانست خیلی بهتر باشد.
